— You nun tengo denheiro para pagar, mas se tu me passares, you digo-te las trés berdades de l barqueiro.
I diç l barqueiro:
— Mas you de grácia nun passo a naide! Mas, anda cá, se me dizes anton las trés berdades de l barqueiro, que you nun las sei, you passo-te de gráçia.
I l passageiro chubiu-se pa l barco i alhá fúrun i fui-le dezindo las trés berdades de l barqueiro:
— Çapato buono ou malo, bal más no pie que na mano!
I más alantre diç-le:
— Pan duro, duro, bal más duro que ningun!
I quando yá staban a chegar a la outra borda diç:
— I se a todos los passas cumo a mi, l que ye que stás a fazer barqueiro eiqui?
I fúrun estas las trés berdades de l barqueiro.
Cuonta scrita por Duarte Martins i reculhida pul mesmo an Costantin, Tierra de Miranda ne l anho de 2005.