L Naso.

La rentrée política de la Tierra de Miranda fai-se no Naso. No die 8 de Setembro -- ou no die siete, a la nuite -- alhá stá todo l mundo: ls que mándan, ls que quieren mandar, ls qu'ándan atrás de quien manda, ls qu'ándan atrás de quien puode benir a mandar... todos.  Ye ua berdadeira romarie feita cun la deboçon de las grandes causas, an nome de promessas que cada un fizo al santo de la sue deboçon i que, cumo siempre, naide mais conhece. I este ye l problema. Ua berdadeira rentrée habie de meter tamien çcursos, çcussones, eideias nuobas i bielhas. La rentrée de l Naso nun ten nada disso. Bruído, solo l que ye feito pu las orquestras cun cantadeiras que fázen abrir las oureilhas i subretodo ls uolhos. Eideias i çcussones solo las de l sermon de l die 8, feito pul cura, quaije siempre eigual al de l anho passado, mas que pouco amporta porque yá todos mos çquecimos.

I ye pena. Giente que nun çcute, que nun fala, solo se mira, nun puode lhebar al nacimiento de grandes feitos mas solo aqueilhes que, na barriga de cada un, son melhores do que ls outros até porque nun conhece mais ningun. Bálga-mos Nuossa Senhora de l Naso que, a ser berdade qu'este "naso" ben mesmo de la nariç lhatina, nun le debe cheirar mui bien esta rentrée que nunca passa de l sagrado. Sálba-mos, por cierto, las buonas postas de chicha qu'alhá se cómen.  Sic transit gloria mirandae...