Bi por ende ua notícia que dá cunta de que, pa l anho que ben, seran trés l professores a ansinar mirandés. A ser berdade, ye ua buona notícia.
Mas ye tamien ua respunsabilidade no muito qu'hai que fazer para que l ansino de la lhéngua mirandesa nun ande todos als anhos als tropeçones i sien saber quei se bai a passar cun el.
Ls professores precísan de tener melhores cundiçones de trabalhos i precísan tamien de tener mais formaçon i acunpanhamento para que l sou trabalho seia abaliado i reconhecido; ls alunos ténen dreito a tener manuales i outros meios para daprender (nun ténen que ser ls professores a fazer todo); ls pais i ancarregados d'eiducaçon ténen l dreito de saber porquei daprender dues lhénguas puode traer bantaijes pa ls sous filhos; las scolas ténen que tener meios i outonomie para que ls lunos i las aulas de mirandés nun seian siempre dadas an horas que mais naide quier...
La staia ye grande i muito hai que fazer. Ye tiempo d'arrefucir las mangas i de, por todos, mai9s ua beç, mos metermos al suco. Mas nó sien antes mirarmos un cachico para trás para darmos ua palabrica d'agradecimiento a todos aqueilhes - stou a pensar subretodo nos professores i alunos - qu'até eiqui tenen traído la lhéngua mirandesa cumo ua berdadeira misson.
L carrico de dius, l trúnio, alhá cuntina a rugir, onte cumo hoije. Quien sabe se zangado cun ls homes por tenéren miedo del sien qu'el tenga nada que ber cun isso!
Si, yá bai sendo tiempo de deixar la selombra de l Berano i tornar a este mundo birtual i rial de la scrita. Comigo traio agora mais un cachico de l (pouco) sol deste tiempo i uas ganas de d'eiqui a uns tiempos sacar ua buona semana de çcanso, ou, cumo se diç, férias. Anquanto isso nun chega i bamos fugindo de la calor, ye tiempo d'ieuqi deixarmos mais notícias i mais palabras....
Por hoije queda esta que ben nun jornal deste més (de 17 a 23 d'Agosto, sério i mui lido: l Courrier Internacional. Ora bien, este jornal ye dedicado a la felicidade i a las (muitas) maneiras de la medir i de l'alcançar. Na página 24, çpertou-me essa, que la "receita" número 5: "Daprenda mirandés".
Dito assi até parece ua risada, mas nun ye. daprender mirandés, beilar l beilico de la madeira, daprender a cozinar bacalhau... puode ser, afinal, ua maneira de çcubrir las nuossas raízes. Ou seia, de saber de donde benimos para melhor cumprendermos quien somos i para donde queremos ir. Nua palabra: çcubrir la nuossa eidentidade. Por isso, daprender, pa ls mirandeses, puode ser tan (ou mais) amportante cumo daprender outras lhénguas cun mais balor, hoije an die, no mercado global de trabalho. Daprender mirandés, pa la lhéngua mirandesa, ye la cundiçon sine qua non para que la lhéngua puoda cuntinar i seia capaç de ganhar nuoba bida i nuobas raízes. Por isso, seia feliç: daprenda mirandés.